علم خود آموزی - مجله اینترنتی روان تنظیم

چگونه هر چیزی را به خود بیاموزید، در زمان کمتری بیشتر بیاموزید و آموزش خود را هدایت کنید

بسیاری از ما - یا حداقل والدینمان - به یاد می‌آوریم که آموزش در قرن بیستم چگونه بود، قبل از اینکه فناوری امروزه کسب اطلاعات را بسیار آسان کند. ما در محیط های نهادینه شده یاد گرفتیم: کلاس درس، آزمایشگاه، کارگاه و خارج از میدان. ممکن است مهارت های بیشتری را در مدارس تجاری یا کلاس های شبانه یاد گرفته باشیم. اگر می خواستید چیزی یاد بگیرید، به تلاش زیادی نیاز داشت. در نظر بگیرید که قبلاً دایره‌المعارف‌ها محبوب و گسترده بودند - زیرا به معنای واقعی کلمه هیچ راه دیگری برای جستجوی اطلاعات یا یادگیری توسط خودتان وجود نداشت. تقریباً شبیه دوران تاریکی است که می‌فهمید کسب دانش و یادگیری در مورد آنچه به آن علاقه دارید چقدر دشوار است.

 در تمام آن محیط‌های سنتی خفه‌کننده، شخص دیگری تصمیم می‌گیرد که ما از قبل چه چیزی یاد بگیریم، خواه یک هیئت مدرسه، یک مربی خصوصی یا خانواده باشد. یادگیری رابطه ای از بالا به پایین را با شخص دیگری که دانشی را که ما به دنبال آن بودیم، به همراه داشت. خود تنظیمی - در بیشتر، اما نه در همه زمینه ها - به اندازه دریافت آموزش از یک منبع شناخته شده یا معتبر مشروع تلقی نمی شد. برای ورود به حرفه ها و یا در نظر گرفتن هر گونه جنبه مثبتی، باید کانال های مناسب را طی کرده باشید و کاغذهای مربوطه را دریافت کرده باشید که به مردم می گوید شما آگاه هستید. دروازه بان ها همه جا بودند و طوری طراحی شده بودند که شما را از بلند شدن باز دارند.

 قرن بیست و یکم همه چیز را تغییر داده است، خدا را شکر. خود تنظیمی یک صنعت پر رونق است. دانش آموزان یادگیری خود را در موضوعاتی هدایت می کنند که قبلاً فقط در محیط های کالج پوشش داده می شد و البته بسیار فراتر از آن. اینترنت راه‌های گسترده‌ای را برای دسترسی به اطلاعات باز کرده است که برای هر کسی که ارتباط دارد در دسترس است. کسی که واقعاً می‌خواهد حقایقی را در تاریخ، علم، هنر، تجارت، فناوری یا ادبیات بیاموزد، می‌تواند این کار را با حداقل کمی جامعیت از طریق منابع آنلاین انجام دهد.  دانش آموزان می توانند مطالعات سنتی خود را تکمیل کنند، یا می توانند برنامه های درسی خود را طراحی کنند تا آنها را به جایی که می خواهند برسانند. غول‌های تجاری که ما این روزها می‌پرستیم، حتی مدرک‌هایی را که قبلاً لازم بود، ندارند.

 با این حال، خود تنظیمی می تواند یک کار بزرگ به نظر برسد. در واقع، این مستلزم انگیزه و تعهد شخصی بالاتری نسبت به روزهایی است که در دوران مدرسه خود داشتیم، زیرا وقتی خود تنظیمی می‌کنیم، خودمان را راهنمایی می‌کنیم. ما به خودمان انگیزه می دهیم. ما اغلب در خلأ یاد می‌گیریم و سعی می‌کنیم در موضوعاتی که برای ما کاملاً جدید هستند، معنا و دانش به دست آوریم. و ما اغلب شک خواهیم کرد که آیا آن را درست انجام می دهیم.

 خود تنظیمی قصد دارد برخی از این مشکلات را کاهش دهد و به شما کمک کند در هر رشته‌ای که انتخاب می‌کنید، خود تنظیمی متعهد، مصمم و چابک شوید. این شما را طی مراحل یافتن الهام برای یادگیری، برنامه ریزی، ایجاد عادات مثبت و هدایت تحصیلات خود می برد. امیدوارم بتوانید از مهارت‌ها و استدلال‌هایی که این پست ارائه می‌کند برای هر دوره‌ای که به آن علاقه‌مند هستید استفاده کنید - و امیدوارم شما را تشویق کند که موضوعات بیشتری را برای یادگیری پیدا کنید.

 خود تنظیمی از طرز فکری سود می‌برد که همیشه در مؤسسات سنتی به کار گرفته نمی‌شود، اما می‌تواند یک مزیت بزرگ در فراتر از آموزش باشد. این طرز فکر خود تنظیمی است.

 خود تنظیم به بیان ساده تر، خود تنظیم است. این همان چیزی است که احتمالاً آرزویش را دارید. آنها مالک کل روش آموزش خود، از ابتدا تا انتها، از علاقه تا اجرا هستند. آنها تشنه کسب اطلاعات بیشتر در مورد موضوعاتی هستند که بیشتر به آنها علاقه دارند، و مشتاق یادگیری موضوعات جدید از ابتدا هستند. آنها تمام ابزارهایی را که برای یادگیری نیاز دارند مدیریت می کنند: کتاب، ویدیو، پادکست، دوره های آنلاین و حتی «کار میدانی». یک خود تنظیم با این تصور راحت است که هم معلم است و هم دانش آموز، اغلب در یک زمان.

 هر کسی می تواند خود تنظیم باشد - هیچ محدودیتی در سن، جنسیت یا پیشینه وجود ندارد. تنها چیزی که مورد نیاز است، تمایل به یافتن فعالانه دانش جدید و انجام این کار با ذهنی سنجیده و ارزیاب است. خود تنظیم با تمایل شدید به کسب هوش هدایت می‌شود و زمانی موفق می‌شود که برای انجام این کار تلاشی متمرکز و خوب انجام دهند. اگر آنها حافظه قوی داشته باشند و بتوانند مطالعه خود را خارج از محیط های آموزشی رسمی هدایت کنند، خود تنظیمی موثر است. این مهارتی است که باید پرورش داده شود. به خصوص در ابتدا آسان نیست، اما این طرز فکر این است که چگونه خود تنظیمی خود را به سطح بعدی برسانید. این چگونه است که می توانید خود را در دانش جدید غوطه ور کنید و به سطوح متخصص برسید، حتی اگر مجبور باشید خود را از طریق آن بگذرانید.

 یادگیری سنتی در مقابل خود تنظیمی

همه ما تجربه ای در زمینه یادگیری نهادینه داریم و این مهم است. برخی از ما ممکن است تجربیات خوبی در دبیرستان و کالج داشته باشیم. ممکن است برخی از ما دچار مشکل شده باشیم. همه ما نیاز به گذراندن مدرسه سنتی داشتیم، زیرا این مدرسه زمینه زندگی بزرگسالان ما را فراهم کرد، چه دانش‌آموزان ستاره‌دار یا شورشی.

 با این حال، برخی از عناصر آموزش سنتی وجود دارد که می تواند مانع یادگیری واقعی در نظر گرفته شود. این عناصر همیشه منفی نیستند، و موانع بودن آنها ارتباط زیادی با دانش آموز دارد. اما چندین فرد تحصیل‌کرده و قابل احترام - از جمله مارک تواین و آلبرت انیشتین، هر دو خود تنظیم افسانه‌ای - نسبت به محدودیت‌های آموزش سنتی ابراز تردید کرده‌اند. در حالی که انتقادات آنها همیشه در کل صادق نیست، آنها قطعا در موارد خاص معتبر هستند، و آنها استدلال های موجهی به نفع خود تنظیمی هستند.

 از نظر روانشناسی محدود کننده است.

در یک محیط آموزشی سنتی، از شما انتظار می‌رود که همیشه حواس‌تان جمع باشد. بیشتر، اگر نه همه منابع ذهنی شما، باید در مورد موضوعاتی که در حال مطالعه هستید استفاده کنید، تا حدی که گرفتن تنها چند دقیقه وقت آزاد منطقی می تواند باعث شود فرد احساس گناه یا غیرمسئولیت کند. چگونه می‌توانید از فیلم دو ساعته کمیاب لذت ببرید، وقتی که یک شیمی پایانی در گردن خود دارید؟ این یکی از مشکلات متعدد در رویکرد یک اندازه مناسب برای همه است.

 اغلب از ترس به عنوان انگیزه استفاده می کند.

اگر سخت درس نخوانید و طبق استانداردهای مدرسه یا دانشگاه خود به موفقیت نرسید، ظاهراً آینده ای نخواهید داشت. از دوران کودکی به ما می گویند که اگر از خواسته های مدرسه سنتی پیروی نکنیم - اگر 18 سال سرمان را پایین نگذاریم، آن را قطع کنیم و آن مدرک را بگیریم - آن وقت از بین می رویم. فقیر، ناموفق، و زندگی وحشتناکی را در حاشیه جامعه زندگی می‌کنند. مشکل استفاده از ترس به عنوان یک انگیزه این است که یکنواخت کار نمی کند—ما در اندکی دلیل آن را توضیح خواهیم داد. مطمئناً، کودکان ممکن است انگیزه را از بسیاری جهات دیگر درک نکنند، اما در واقع راه های دیگر وجود دارد.

 خلاقیت را محدود یا حتی از بین می برد.

در مدرسه همان کاری را که به شما گفته شده است انجام می دهید. تو هیچ آزادی عملی نداری. رشته تحصیلی شما برای شما انتخاب شده است. متون شما اختصاص داده شده است. مواد، آزمایش‌های آزمایشگاهی و منابع شما همگی از فهرست‌های آماده‌شده‌ای می‌آیند که نمی‌توانید از آنها منحرف شوید. تنها یک پاسخ وجود دارد. بیشتر اوقات، تنها یک روش نیز وجود دارد. به شما گفته می شود که به مسائل و سوالات به شیوه های خاص، مشخص و ثابت برخورد کنید. حتی اگر بتوانید مفهومی را از طریق تفکر خلاق و تحقیقات خود محور درک کنید، از شما انتظار می رود که مطابقت داشته باشید. ناامیدی مرکب، همانطور که مشخص است، یا شما را از موضوع دور می کند یا اصلاً چیزی به شما یاد نمی دهد، و معمولاً هر دو.

 این باعث می شود که شما بسته ذهن شوید.

دانشگاه های دارای رتبه بالا شایسته شهرت بالای خود هستند. اما بیایید صادق باشیم: آنها اغلب یک سلسله مراتب اجتماعی را بر اساس اینکه چه کسی از کانال های مناسب عبور کرده و چه کسی سزاوار چه چیزی است، ایجاد می کنند. البته این فقط محدود به دانشگاه های دارای رتبه بالا نیست. فرهنگ پیرامون بسیاری از آموزش های سنتی می گوید که واقعاً تنها یک راه وجود دارد، و آن راهی است که آنها در پیش گرفتند. هر کس دیگری نامشروع است. وقتی من لیسانس جامعه شناسی از یک دانشگاه چهار ساله دارم، چطور ممکن است یک نفر همان کار من را انجام دهد؟ خب... خیلی راحت، در واقع.

 در واقع مانع یادگیری آینده می شود.

پس از 20 سال یادگیری اجباری - ده ها هزار ساعت سخنرانی، خواندن، مطالعه، و جمع آوری حقایق - تقریباً مشروط شده اید که به روش دیگری یاد نگیرید. شما حتی تصور نمی کنید که در آنجا راه دیگر وجود دارد، بسیار کمتر که شما بتوانید خودتان آن را هدایت کنید. شما معتقدید یادگیری نشستن و جذب و سپس نشان دادن جذب گفته شده است. بسیاری از دانش آموزانی هستند که آنقدر فرسودگی ناشی از یادگیری سازمانی را تجربه کرده اند که آخرین کاری که می خواهند پس از فارغ التحصیلی انجام دهند یادگیری هر چیزی است. برخی از دانش‌آموزان به دلیل قرار دادن بینی‌های خود در کتاب‌های درسی آنقدر سوخته می‌شوند که حتی خواندن تفریحی برای سرگرمی آنها را از بین می‌برد. هنگامی که یک چهارم عمر خود را صرف تحمل سختی‌های یک محیط آموزشی سخت کرده‌اید، می‌تواند دیدگاه شما را نسبت به تمام آموزش‌های آینده منحرف کند.

 این نقایص یادگیری نهادینه شده جهانی نیستند و نباید بهانه ای شوند برای اینکه فرد تحصیلات خود را رها کند. اما آنها برخی از موانع روانی را که آموزش سنتی می تواند تقویت کند را نشان می دهد و می تواند توضیح دهد که چرا حفظ اطلاعاتی که قرار است در مدرسه یاد بگیریم دشوار است. به شما گفته می شود که به چه چیزی اهمیت دهید و چگونه فکر کنید. این فقط یک فرمول پایدار برای تعامل و حفظ دانش نیست.

 در مقابل، خود تنظیمی دارای چند مزیت بالقوه است که لزوماً در حوزه آموزش سنتی به وجود نمی آیند. آنها می توانند سود زیادی داشته باشند - نه فقط برای هوش شخصی و عزت نفس شما، بلکه برای سناریوهای "دنیای واقعی" نیز.

می توانید هر چقدر که می خواهید در یک موضوع عمیق فرو بروید.

همه دوره های آموزشی نهادینه شده محدود هستند. آنها نمی توانند همه چیز را در مورد یک موضوع خاص پوشش دهند زیرا به زمان وابسته هستند. اما در خود تنظیمی لازم نیست از یک برنامه درسی سخت پیروی کنید. هیچ محدودیتی برای چیزهایی که می توانید یاد بگیرید وجود ندارد، و می توانید عمیق تر از زمانی که استاد دانشگاه برای آن وقت داشته، به موضوع خود بپردازید.

 شما با سرعت خود پیش می روید و فقط با انگیزه و نظم خود محدود می شوید.

شما می توانید سطح دشواری خود را تعیین کنید. با خود تنظیمی مجبور نیستید متوقف شوید و می توانید تا آنجا که می خواهید پیش بروید. یا می‌توانید برعکس این کار را انجام دهید: آگاهانه‌تر با سرعت خود یاد بگیرید و تمام زمانی را که برای درک کامل یک موضوع نیاز دارید صرف کنید. هر دو سناریو خوب هستند.

شما می توانید خود را برای یادگیری مادام العمر آماده کنید.

مدرک دانشگاهی شما نباید نقطه پایان تحصیل شما باشد، اما این دقیقاً همان چیزی است که بسیاری از دانشجویان به آن نگاه می کنند. با خود تنظیمی می‌توانید عادت‌ها، مهارت‌ها و علایقی ایجاد کنید که شما را برای یادگیری تا آخر عمر آماده می‌کند. با تعمیق تخصص خود در یک موضوع و همگام شدن با آخرین پیشرفت ها. آموزش سنتی در مورد خواندن و بازگشت است. مطمئناً این بهترین رویکرد برای ادامه دادن در زندگی نیست، و روش‌های دیگری نیز وجود دارند که می‌توانند سودمندتر باشند.

شما می توانید موضوعات را با دیدگاه متفاوت مطالعه کنید.

اکثر فارغ التحصیلان دانشگاهی در مسیر شغلی مشخص و محدودی قرار دارند. آنها با هدف خاصی مطالعه می کنند و هدفشان این است که با دانش جدید خود چه کنند. حتی اگر آنها در زمینه های خود به موفقیت برسند، این زمان های تغییر سریع می تواند موقعیت آنها را کمتر ایمن کند، زیرا از کارمندان انتظار می رود نسبت به گذشته در مورد موضوعات مختلف صحبت کنند و اطلاعات بیشتری در مورد موضوعات مختلف داشته باشند. به عنوان مثال: یادگیری ژاپنی صرفا تجاری به جای نحوه استفاده از آن در تنظیمات روزانه. متعهد شدن به خود تنظیمی به شما دست برتر را می دهد زیرا به شما امکان می دهد با اهداف گسترده، اهداف متفاوت یا بدون هدف یاد بگیرید. این یک تضاد کامل با یادگیری در داخل جعبه است که به سمت یک دیدگاه خاص معطوف شده است.

شما می توانید نظم و انضباط خود را توسعه دهید.

ترسیم دوره آموزشی خود شامل برنامه ریزی، مدیریت شخصی، تعهد و اجرا است. وقتی خودتان بتوانید آن مهارت‌ها را توسعه دهید، معنادارتر از زمانی می‌شوند که شخص دیگری سعی می‌کند آن‌ها را به شما تحمیل کند. ایجاد نظم و انضباط شخصی یکی از مفیدترین «محصولات جانبی» خود تنظیمی است، زیرا می‌توان آن را در تمام زمینه‌های دیگر زندگی شما تکرار کرد.

شما می توانید فرصت های جدید و منحصر به فرد را باز کنید.

احتمالاً زمانی که در کالج بودید برای همه چیزهایی که می‌خواستید یاد بگیرید، وقت نداشتید—شما در دوره مشخصی از مطالعه بودید و نمی‌توانستید زیاد از آن تسلیم شوید. خود تنظیمی به شما این امکان را می دهد که همه آن علایق و علایقی را که ممکن است مجبور شده باشید در آموزش رسمی کنار بگذارید، انتخاب کنید. همچنین می توانید در موضوعات جدیدی که می تواند پتانسیل شغلی شما را گسترش دهد، تخصص کسب کنید. مطالعات نشان داده است که افراد به طور متوسط ​​پنج تا هفت شغل در طول زندگی خود دارند. آیا به دلیل نداشتن توانایی های خود تنظیمی محدود خواهید شد یا قادر خواهید بود به طور یکپارچه از یک شغل به شغل دیگر انتقال دهید؟