خودتنظیمی انتقادی و تحلیلی در آموزش بزرگسالان - مجله اینترنتی روان تنظیم

در دهه 1980، اصطلاح یادگیری خودتنظیم از افزایش تمرکز بر خود تنظیمی در محیط های تحصیلی سرچشمه گرفت. از اواسط دهه 1980، زمانی که محققان برای اولین بار شروع به بررسی چگونگی تبدیل شدن یادگیرندگان به تنظیم کننده های فرآیندهای یادگیری خود کردند، پایگاه بزرگی از ادبیات در مورد یادگیری خودتنظیم ایجاد شد. یادگیری خودتنظیم به توانایی فرد در درک، نظارت و کنترل یادگیری خود اشاره دارد. فرایند های عمده خودتنظیمی شامل تعیین هدف، نظارت بر خود، خودآموزی و تقویت خود است. خود تنظیمی نباید با توانایی ذهنی یا مهارت عملکرد تحصیلی اشتباه گرفته شود. درعوض، خودتنظیمی مجموعه ای از فرآیندها و رفتارهایی است که به موجب آن یادگیرندگان توانایی های ذهنی خود را از طریق یک فرآیند رشدی شامل تمرین هدایت شده و بازخورد به مهارت ها و عادات سودمند تبدیل می کنند.
عناصر یادگیری خودتنظیم
یادگیرندگان مؤثر خود تنظیم هستند؛ آنها مجهز به راهبردهای تجزیه و تحلیل الزامات تکلیف، تعیین اهداف سازنده، و انتخاب، تطبیق یا ابداع راهبردهای کارامد برای دستیابی به اهداف خود هستند. این یادگیرندگان همچنین پیشرفت را در حین انجام کار زیر نظر دارند، احساسات مزاحم و کاهش انگیزه را مدیریت می کنند و همچنین استراتژی های پردازش اطلاعات را برای تقویت موفقیت تنظیم می کنند. یادگیرندگان خود تنظیم سؤال می‌پرسند، یادداشت‌برداری می‌کنند و زمان و منابع خود را به روش‌هایی تخصیص می‌دهند که به آنها کمک می‌کند تا مسئول یادگیری خود باشند.
چرا یادگیری خودتنظیم را به بزرگسالان آموزش دهیم؟
بزرگسالان، پس از طی کردن دوره های تحصیلی و مهارتی خود دانش و مهارت های بسیاری را گردآوری کرده اند که برای تطبیق با موقعیت های جدید نیاز به پالایش و تنظیم دوباره دارند. آنها همچنین به دانش و مهارتهای جدید نیاز دارند. برای استفاده مناسب از دانش و مهارتهای پیشین آنها نیاز به تفکر تحلیلی و انتقادی دارند تا اندوخته های خود را برای موقعبت های جدید پالایش کنند و ملزومات موقعبت های جدید را برآورده کنند. خود تنظیمی انتقادی و تحلیلی شامل بررسی وضعیت فعلی شناخت، فراشناخت، بعلاوه انگیزش، احساسات، و عواطف خود، و شناسایی موانع موجود برای تحقق اهداف جدید هستند. خود تنظیم‌کننده‌های انتقادی و تحلیلی مهارت‌ها و عادت‌هایی را پرورش داده‌اند تا از طریق راهبردهای یادگیری مؤثر بر تلاش و پشتکار خود اثرگذار باشند.
نکته کلیدی برای مربیان این است که بدانند چگونه این مهارت های خود تنظیمی انتقادی و تحلیلی را به همه یادگیرندگان بزرگسال با تفاوتهای فردی گسترده آموزش دهند و راهبردهای مناسب و نیرومند پرورش دهند. تعداد زیادی از استراتژی های آموزشی برای موقعیت آموزش بزرگسالان ارائه شده است. راهبردهای یادگیری خودتنظیم به آماده سازی یادگیرندگان بزرگسال برای یادگیری مادام العمر کمک می کند و ظرفیت مهم برای انتقال مهارت ها، دانش و توانایی ها از یک حوزه یا محیط به حوزه دیگر را تسهیل می کنند. امروزه اکثر مدل‌های یادگیری خودتنظیم جنبه‌های فراشناخت و خودتنظیمی را با تمرکز بر راهبردهای خودنظارتی ترکیب می‌کنند و مستقیماً انگیزه را به خود تنظیمی پیوند می دهند. به عقیده این محققین، یادگیرندگان خودتنظیم آن دسته از یادگیرندگانی هستند که از نظر فراشناختی، انگیزشی و رفتاری در فرآیندهای یادگیری خود و دستیابی به اهداف خود فعال هستند.
استراتژی های آموزشی توصیه شده
هنگامی که آموزش استراتژی خود تنظیمی برای یادگیری تحصیلی، که توسعه استراتژی خودتنظیمی نامیده می‌شود، فعال می‌شود، یادگیرندگان در انطباق استراتژی‌ها به‌طور انعکاسی و انعطاف‌پذیر در چرخه‌های بازگشتی تحلیل کار، استفاده از استراتژی و نظارت، اطمینان بیشتری پیدا می‌کنند. بسیاری از راهبردهای یادگیری خودتنظیم در حوزه های مختلف محتوا مفید هستند. به طور خاص، یادگیری خودتنظیم بطور سنتی شامل سه جزء شناخت، فراشناخت، وانگیزه است. مؤلفه شناخت شامل مهارت ها و عاداتی است که برای رمزگذاری، به خاطر سپردن و به خاطر آوردن اطلاعات و همچنین تفکر انتقادی ضروری است. در مولفه فراشناخت، مهارت هایی وجود دارد که یادگیرندگان را قادر می سازد تا فرآیندهای شناختی خود را، از جمله تفکر تحلیلی و انتقادی درک و نظارت کنند. مؤلفه انگیزش باورها و نگرش هایی را نشان می دهد که بر استفاده و رشد مهارت های شناختی و فراشناختی تأثیر می گذارد. در زیر پیشنهاداتی برای چگونگی توسعه خودتنظیمی در کلاس درس آموزش بزرگسالان ارائه شده است.
راهبردهای شناختی، شامل استراتژی های یادگیری است که می تواند مختص یک دامنه یا محتوا باشد. استراتژی های حل مسئله و مهارت های تفکر انتقادی بویژه مهم هستند. تفکر انتقادی شامل مهارت های مختلفی مانند شناسایی منبع خاصی از اطلاعات و تأمل در مورد سازگاری یا عدم تطابق آن اطلاعات با دانش قبلی فرد است. فعالیت‌هایی برای کمک به بزرگسالان در بیان و تمرین تفکر انتقادی شامل فعالیت‌های درک مطلب مانند سؤالات یادگیرنده قبل یا در حین خواندن برای متمرکز کردن توجه خود، ساختن نمودارها و جداول مسائل دنیای واقعی، و شرکت در بحث‌های کلاسی برای بیان استدلال‌هایی برای نوشتن مطالب مقاله متقاعدکننده است. جزء فراشناختی تشکیل شده است از دانش بیانی (شناخت خود به عنوان یک یادگیرنده – عواملی که بر عملکرد تأثیر می گذارند) دانش رویه ای (دانش در مورد استراتژی ها و سایر رویه ها)، و دانش مشروط (دانش چرایی و زمان استفاده از یک استراتژی خاص). بزرگسالان اغلب برای بیان دانش خود یا انتقال دانش خاص دامنه به یک محیط جدید تلاش می کنند. هدف یادگیری خودتنظیم این است که این راهبردها ابتدا قابل مشاهده و در نهایت برای یادگیرنده بزرگسال خودکار شوند.
یکی از راه‌های قابل مشاهده کردن سه نوع دانش در کلاس درس این است که یادگیرندگان یک نمایش را انجام دهند. هنگام نشان دادن (مانند پختن یک غذای خاص)، یافتن کلمات خاص مورد نیاز برای بیان اینکه چه کاری انجام می دهد و چگونه می داند که آن را انجام می دهد، آسان تر است. سوالات توانایی زبانی بیشتری را به صحنه می آورند. توضیح کلامی پس از نمایش می تواند تفاوت بین دانش بیانی، رویه ای و مشروط را قابل مشاهده کند تا بتوان نکات صریحی در مورد چگونگی انتقال آن دانش به یک کار تحصیلی را بیان کرد. مؤلفه انگیزه هم شامل خودکارآمدی (درجه ای که فرد اطمینان دارد می تواند کاری را انجام دهد یا هدفی را به انجام برساند) و هم باورهای معرفت شناختی (باورهایی درباره منشأ و ماهیت دانش) را شامل می شود.
کار با بزرگسالانی که در مدرسه شکست خورده اند – ترک تحصیل یا توقف یا گسستگی در تحصیل - یا شکست در انجام وظایف تحصیلی خاص نیاز به بحث عمدی در مورد احساس خودکارآمدی آنها دارد. بسیاری از یادگیرندگان بزرگسال با معلمان و محققین به اشتراک گذاشته اند که غلبه بر خودگویی های ریشه دار، بدخیم و منفی چقدر می تواند دشوار باشد. ایجاد و رشد استراتژی خودتنظیمی، از جمله تعیین هدف، نظارت و نمایش پیشرفت، به عنوان یکی از ویژگی های روزمره آموزش می تواند به این یادگیرندگان کمک کند تا خودآموزی مثبت و احساس خود به عنوان یک یادگیرنده موثر را جایگزین خودگویی منفی کنند. ایجاد عادات جدید پشتکار و انگیزه بزرگسالان را تقویت می کند. مربیان بزرگسالان با پشتکار تلاش می کنند تا به بزرگسالان کمک کنند تا یادگیرندگان موفق و مستقلی شوند. راهبردهای یادگیری خودتنظیم، تکنیک‌های آموزشی مبتنی بر تحقیق هستند که به یادگیرندگان کمک می‌کنند تا مهارت‌ها و عادات یادگیری خود را نظارت و مدیریت کنند. وقتی مربیان با آموزش استراتژی و فرآیندهای فراشناختی همراه شوند، یک ابزار یادگیری قدرتمند برای به اشتراک گذاشتن با فراگیران دارند.