ایجاد مدرسه ای امن و دلپذیر برای یادگیری - مجله روان تنظیم

ایجاد مدرسه ای امن و دلپذیر برای یادگیری

چگونه مدارس می توانند مکان هایی امن و دلپذیر برای کودکان باشند؟ و اهمیت اساسی آن چیست؟ مدارسی که محیط هایی امن و دلپذیر برای کودکان ایجاد می کنند باعث تقویت یادگیری کودکان و انگیزه آنها برای ادامه یادگیری در طول زندگی می شوند. بطور کلی محیط امن و دلپذیر در مجموعه شیوه‌های آموزشی، یادگیری را بهبود می‌بخشد. اصول ایجاد محیط امن و دلپذیر بر اساس تحقیقاتی است که عمدتاً در کشورهای پیشرفته اقتصادی انجام شده است. با این حال، اصول ایجاد محیط امن و دلپذیر بر جنبه هایی از رفتار و مدیریت مدرسه متمرکز است که جهانی هستند و به طور کلی در سراسر جهان قابل اجرا هستند. در واقع، آنها ممکن است به ویژه در کشورهایی که در حال حاضر از نظر اقتصادی کمتر توسعه یافته اند مفید باشند. با این حال، اصول باید با توجه به شرایط محلی ارزیابی شوند و بر این اساس تطبیق داده شوند. در هر محیط آموزشی یا زمینه فرهنگی، پیشنهادها یا دستورالعمل‌هایی برای تمرین نیاز به کاربرد حساس و معقول و ارزیابی مستمر دارند.

ما منابع زیادی را صرف تلاش برای ایجاد مدارسی می کنیم که آموزش باکیفیت را برای جوانان فراهم کنند. با این حال، همانطور که ما به دنبال آخرین پیشرفت‌های تکنولوژیکی برای افزایش اثربخشی خود در آموزش هستیم، احتمال دارد که نیاز اساسی به مدرسه را به عنوان مکانی امن و دلپذیر برای یادگیری و پیشرفت کودکان نادیده بگیریم. اگر مدرسه ای امن نباشد، عواقب آن برای کودکان بسیار است. علاوه بر این، اگر دانش آموزان در داخل مدرسه احساس امنیت نکنند، عواقب آن برای مدرسه و کارکنان به همان اندازه جدی است. هنگامی که کودکان احساس ناامنی می کنند، خرابکاری علیه اموال مدرسه افزایش می یابد، رفتار توهین آمیز نسبت به کارکنان مدرسه تشدید می شود، درگیری بین گروه های همسالان تشدید می شود و به طور کلی، جوانان قادر به یادگیری درس های خود نیستند.

رایج ترین پاسخ در میان جوانانی که احساس ناامنی می کنند این است که خود را از دیگران دور می کنند. در محیط مدرسه، این منجر به «کم رفتاری» دانش‌آموزان می‌شود؛ آنها به درس‌هایشان پاسخ نمی‌دهند یا هر تأثیر دیگری که بزرگ‌سالان در مدرسه می‌خواهند به آنها منتقل کنند. چگونه می توان یادگیری را به طور موثر در چنین محیطی انجام داد؟ تعارض در جامعه بزرگ‌تری که مدرسه به آن تعلق دارد، درگیری‌های جهانی، کمبود منابع مدرسه، و واکنش کارکنان مدرسه به پریشانی دانش‌آموزان، همگی در ایجاد احساس ناامنی دانش‌آموزان در مدرسه نقش دارند. به طور مشابه، اگر مدرسه ای احساس خوش آمدگویی به دانش آموزان را منتقل نکند، جوانان نیز به همان شیوه هایی که گویی احساس ناامنی می کنند، پاسخ خواهند داد. آنها بصورت روانشناختی خود را از مدرسه دور نگه می دارند و سعی می کنند در یک حباب محافظ بمانند و از تلاش معلمان و کارکنان برای آموزش آنها جدا شوند.

ایجاد یک مدرسه دلپذیر با ایمنی همراه است. اگر مدرسه ای دعوت کننده نباشد، دانش آموزان احساس اضطراب می کنند و به طور کامل در آموزش آنها شرکت نمی کنند، مهم نیست که مدرسه چقدر برای رسیدن به آنها نیرومند باشد. عواقب آن برای مدرسه همان عواقبی خواهد بود که دانش آموزان احساس ناامنی کنند. خرابکاری، رفتار منفی نسبت به بزرگسالان و درگیری با دانش آموزان دیگر اغلب زمانی رخ می دهد که دانش آموزان احساس استقبال نمی کنند.

با در نظر گرفتن این موضوع پیشنهاد می شود که ایجاد یک مدرسه ایمن و پذیرا یک مفهوم اساسی است که همه مدارس باید در تلاش برای آموزش موفقیت آمیز کودکان جهان به آن توجه کنند.

محیط دلپذیر برای یادگیری

کودک باید احساس کند که به سمت مدرسه کشیده می شود، همانطور که وقتی چهره مادر با لبخندی گشاد و چشمان مهربان از او استقبال می کند، واکنش نشان می دهد. ساختمان و محوطه مدرسه می تواند همین احساس را منتقل کند. ما همچنین با نگرش مشتاقانه و مثبت خود نسبت به دانش آموزان از یادگیری استقبال می کنیم. کودکان بسیار بصری هستند. آنها در محیط هایی که لذت، آسایش و ایمنی را تداعی می کند، لذت می برند و شکوفا می شوند. پاسخ یک نوزاد به چهره محبت آمیز مادرش یک نمونه اولیه است. ساختمان ها و محوطه های یک مدرسه از استقبال دانش آموزان خبر می دهد. با نزدیک شدن کودک به محوطه مدرسه، آیا این منطقه باعث تحریک بازیگوشی و کنجکاوی طبیعی او می شود؟ یک رنگ روشن، یک چهره رسا یا یک شی جالب به طور طبیعی کودک را به سمت خود می کشاند.

با این حال، بیشتر ساختمان های مدارس این ویژگی ها را ندارند. ما شدیداً می‌خواهیم فرزندانمان با اشتیاق از آموزش استقبال کنند، اما نمی‌دانیم که ساختمان‌های بدون احساس و ناخوشایند ممکن است اولین برداشت کودک از یادگیری باشد. محیط مدرسه خود را ارزیابی کنید. اگر کودک را به آغوش آموزش نمی کشاند، پس سخت تلاش کنید تا آن ظاهر و احساس را در آن ایجاد کنید. آیا حس ماجراجویی، کنجکاوی، سرگرمی یا هیجان را منتقل می کند؟ یک کودک را باید به داخل ساختمان کشاند تا کنجکاو شود که مردم داخل آن چه چیزی برای او در نظر گرفته اند. تغییر حس ساختمان و محوطه مدرسه دشوار نیست و پول زیادی، در صورت وجود، نیاز ندارد.

مشارکت دادن کودکان برای کمک به دستیابی به این هدف می‌تواند یک پروژه مدرسه فوق‌العاده برای آنها باشد و احساس مالکیت آنها بر تجربه مدرسه را افزایش دهد. از دانش‌آموزان بخواهید آثار هنری برای تزئین بیرون مدرسه ایجاد کنند. آنها رنگ ها و اشکالی را که آنها را جذب می کند به شما نشان می دهند. از همین ایده می توان برای محوطه مدرسه استفاده کرد. اجازه دهید دانش آموزان محوطه را تزئین کنند. یک عارضه جانبی ناشی از افزایش مالکیت دانش آموز، اعمال خشونت کمتر، خرابکاری کمتر و غیبت کمتر خواهد بود. مدرسه به مکانی امن و دلپذیر تبدیل خواهد شد. معلمان و کارکنان نیز این انرژی جدید را احساس می کنند و این باعث ایجاد عادات کاری بهتر در آنها نیز می شود.

یکی دیگر از راه های اساسی که یک مدرسه می تواند این حس خوشامدگویی و ایمنی را منتقل کند تمیز و مرتب بودن است. کودکان دنیا را از سطح بسیار متفاوتی نسبت به بزرگسالان می بینند. بی نظمی پیام قوی یک مدرسه بی توجه را منتقل می کند. مکان‌های ناپاک و نامنظم همچنین خطر واقعی و آسیب‌های احتمالی را برای دانش‌آموزانی که طبیعت فیزیکی آن‌ها سرشار از انرژی و رفتار تکانشی است ایجاد می‌کند. محیط فیزیکی مدرسه اغلب اولین تأثیر خوشایند را در دانش آموزان ایجاد می کند. نگرش بزرگسالان پیام استقبال و ایمنی را تقویت می کند. دانش آموزان خود را به عنوان هدایایی که هر روز وارد زندگی شما می شود در نظر بگیرید. به آنها لبخند بزنید، از آنها برای حضور در مدرسه تشکر کنید و یک سلام مثبت بگویید.